Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego
25 marca 1995 roku ogłoszona została encyklika papieża Jana Pawła II „Evangelium vitae” (łac. Ewangelia życia), w której zostały potępione: aborcja, eutanazja i kara śmierci. W Encyklice tej papież napisał: "proponuję (...) aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia (...)
Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji. Należy zwłaszcza ukazywać, jak wielkim złem jest przerywanie ciąży i eutanazja, nie należy jednak pomijać innych momentów i aspektów życia, które trzeba każdorazowo starannie rozważyć w kontekście zmieniającej się sytuacji historycznej".
Biskupi polscy na 293. Zebraniu Plenarnym Episkopatu Polski (1998r.) podjęli uroczystą uchwałę o obchodzeniu w Polsce Dnia Świętości Życia w dniu 25 marca (w naszym kraju obchodzi się również Narodowy Dzień Życia (24 marca), który został wprowadzony decyzją Sejmu).
Nastąpiła tu nieprzypadkowa zbieżność obchodzonego Dnia Świętości Życia z uroczystością Zwiastowania Pańskiego. W tym dniu zastanawiamy się bardziej nad istotą życia, nad życiem każdego z nas, jak również nad zagrożonym życiem dzieci poczętych, a jeszcze nienarodzonych. Szczególnym działaniem w obronie poczętego życia jest Duchowa Adopcja, która jest szczególnym naszym zobowiązaniem roztoczenia opieki nad nieznanym nam z imienia dzieckiem nienarodzonym. Zobowiązanie to polega na codziennym odmawianiu przygotowanej do tego celu modlitwy i rozważaniu jednej Tajemnicy Różańca Świętego przez okres 9 miesięcy. Można także podjąć dodatkowo inne postanowienia.
Ogólnoświatowy Ruch Duchowej Adopcji powstał zaraz po objawieniach Matki Bożej w Fatimie – w Polsce zaistniał w roku 1987.
Duchową Adopcję Dziecka Poczętego może podjąć każdy, bez względu na płeć, stan czy wiek.
Treść przyrzeczenia:
"Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi,
a objawiłeś je prostaczkom.
Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie".
"Najświętsza Panno, Bogarodzico Maryjo,
wszyscy Aniołowie i Święci.
Wiedziony(a) pragnieniem niesienia pomocy w obronie
nienarodzonych, ja (N.N.), postanawiam mocno i przyrzekam,
ze od dnia (...) biorę w Duchową Adopcję jedno dziecko,
którego imię jedynie Bogu jest wiadome,
aby przez dziewięć miesięcy, każdego dnia, modlić się
o uratowanie jego życia
oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu.
Tymi modlitwami będą:
- jedna tajemnica Różańca;
- modlitwa, którą dziś po raz pierwszy odmówię;
- ewentualne dobrowolne postanowienie(a):
................................."
Modlitwa codzienna:
Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które duchowo adoptowałem/am, a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj jego rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
Niech każde zagrożone życie dziecka nienarodzonego będzie otoczone
naszą osobistą modlitwą!
